تاریخ ایران پر از فراز و نشیبهای فراوان است و کمتر دورانی را دور از تهاجم پشت سر گذاشته است. زندگی در چنین شرایطی نیاز به داشتن دژی مستحکم را توجیه میکند. یکی از بهترین نمونههای موجود که هرگز در برابر دشمنان خود شکست نخورده است ارگ راین کرمان نام دارد. ارگی که در ایالت کرمان دوران ساسانیان بنا گردید و امروزه نیز در جنوب شرقی استان کرمان همچنان پابرجا و باشکوه در برابر دیدگان بینندگان خود قد علم کرده است.
آثار تاریخی همیشه روحی از گذشته خود را دارند و بازدید از آنها حسی غریب و باستانی را منتقل میکند، حال ارگی باستانی را که محل زندگی نسلهای متمادی و اتفاقات گوناگون بوده را در نظر بگیرید. قدم زدن در کوچههای ارگ راین همانند دنبال کردن جای پای اجداد تاریخی ما خواهد بود، و هرگوشه از آن چشمی از گذشته ما پنهان شده است.
در ۱۰۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر کرمان ارگ راین قرار گرفته است. اولین بار از این ارگ در کتب تاریخی در قرن اول هجری یاد شده است اما کاوشهای باستانی قدمت آن را به زمان حکومت ساسانیان نسبت میدهد. موقعیت طبیعی و سیاسی خاص قرارگیری ارگ راین آن را به یکی از استراتژیکترین پایگاههای تاریخی در ایران تبدیل کرده است. با وجود آنکه ارگ در حاشیه کویر قرار دارد اما بهدلیل احداث بر روی دامنههای قله مرتفع هزار در ارتفاع ۲۲۰۰ متری از آب و هوایی مطبوع برخوردار است. قلعه راین نمادی از تاریخ کهن منطقه راین است و یکی از قلعههای فراوانی است که در گذشته در این ناحیه احداث شده بوده اما پس از این همه سال همچنان پابرجا مانده است.
در زمان ساسانیان به اینجا رائین میگفتهاند که هم نام یکی از سرداران بزرگ و شجاع اردشیر دوم بوده است. این لغت در معنای لغوی هم به قنات با شیب ملایم اتلاق میشود. برخی مطالعات نشان داده که بنای کنونی قلعه حدود ۵۰۰ سال پیش و بر روی ویرانههای قدیمی قلعه احداث شده اما آنچه که میتوان مطمئن بود آن است که به هر حال در چندین قرنی که از پیدایش ارگ از پیش از اسلام میگذرد در هر دوره برخی بازسازیها را توسط حکومت وقت آن شاهد بودهایم.
در کتابهای تاریخی متعلق به قرن اول هجری از ارگ راین کرمان نام برده شده و آن را بهعنوان تنها ناحیهای از ایالت کرمان که در زمان حمله سپاهیان اعراب به فرماندهی مجاشع ابن مسعود در سال ۳۱ هجری تسخیر نشده توصیف کردهاند. در دوره نادرشاه افشار اداره ارگ بر عهده میزرا حسین خان (راینی) بوده و در زمان حکومت زندیه نیز پسر میرزا حسین خان، یعنی میرزا علی خان این مقام را عهدهدار گردید. ارگ راین از دژهای فرماندهی میرزا حسین خان بوده و حتی پس از سقوط زندیه اداره امور قلعه به دست نوادگان این فرمانده محبوب میافتد. مردم به قدری این پدر و پسر را دوست داشتند که در بسیاری از منابع این ارگ با نام ارگ میرزا حسین خانی ذکر شده است.
تا حدود ۱۵۰ سال پیش ارگ راین مسکونی بوده و حدود ۵۰۰۰ نفر در آن زندگی میکردند، اما از آن زمان کم کم رو به فراموشی میرود و در گذر زمان برخی از ساختمانهایش تخریب و سقف تعدادی از خانهها فرو میریزد.
قرارگیری ارگ راین بر روی مسیر تجاری غرب به شرق باعث شده از گذشتههای دور محل تجمع و رفتوآمد کاروانهای تجاری باشد. این ارگ درست در بین شهرهای کرمان و جیرفت جای گرفته و همین موقعیت سبب شده یکی از مراکز داد و ستد کالا و بافت پارچههای اعلا گردد که به سرزمینهای دوری مانند مصر فرستاده میشدند.
یک از علل شهرت ارگ راین کرمان کارگاههای به صنایع فلزی آن بوده است. در این ارگ انواع شمشیر، اسلحه، قندشکن، داس، ساطور، قفل، خنجر، قیچی، انبر و تاجهای علمهای عزاداری تولید میشده است. حرفه آهنگری و فلزکاری در راین قدمتی تاریخی دارد که احتمالا به اندازه قدمت سکونت در این ناحیه عمر داشته باشد. ساخت اسلحه گرم نیز در دورههای نزدیکتر در ارگ راین انجام شده است.
در تاریخ آمده که لشکریان راین تحت فرماندهی گنجعلیخان زند که حاکم کرمان بوده در جنگ با عثمانیها از تفنگهای دستساز صنعتگران راینی استفاده میکنند و پیروز میشوند. هنوز هم در ورودی ارگ کارگاههایی دایر هستند که چاقوی شاخی معروف راین را با شاخ بز و یا سایر حیوانات اهلی دیگر تولید میکنند. با نگاهی به تاریخچه غنی ارگ راین میتوان نفوذناپذیری و صلابت دیوارهای بلندش را در کنار جنگاوری مردمانش مشاهده کرد و تا حدودی به علت تسخیر نشدنش در طول تاریخ پی برد.
با تماشای معماری ارگ راین میتوان معماری قلعههای مسکونی شهرهای قدیمی ایران را مشاهده کرد. ارگ به سه بخش کلی خاننشین، اعیاننشین و عوامنشین تقسیم میشود. اکثر ساختمانهای ارگ دو یا سه طبقه بودهاند و برای مثال طبقه بالای برخی از کارگاهها کاربری مسکونی داشتهاند. محلههای عوامنشین و اعیاننشین بهوسیله برج و بارو و یا پلههایی از دیگر قسمتهای ارگ جدا شدهاند.در مسیر دسترسی به قسمت خاننشین ابتدا محله عوامنشین قرار داشته و محله اعیاننشین نیز در کنار بخش خاننشین ساخته شده بوده است. میتوان در شکل معماری و حتی نوع مصالح بکار رفته برای ساخت ساختمانهای محلههای عوام نشین و اعیاننشین تفاوتهایی را مشاهده کرد.به این ترتیب در بخشهای گوناگون و مجزای ارگ راین طبقات اجتماعی مختلف با مشاغل متفاوت زندگی میکردهاند که از جایگاه اجتماعی و مالی با هم اختلاف داشتهاند. از جمله برخی بخشهای قلعه میتوان به محله پیشهوران، محله تجار، محله کشاورزان و محله نزدیکان حکومتی و موبدان اشاره کرد.
ارگ اصطلاحا به قلعهای کوچک گفته میشود که درون قلعهای بزرگتر قرار دارد و امور اداری شهر در آن انجام میشود. در این قلعه کوچک پادشاه، فرمانروا، حاکم و یا خان همراه با خانوادهاش زندگی میکرده که بالاترین مقام را در کل قلعه بر عهده داشته است. در ارگ راین نیز بهترین معماری و جایگاه بین تمامی قسمتها را خاننشین به خودش اختصاص داده است. با ورود به درون قلعه و گذر از کوچههای شرقی-غربی آن به کوشکی هشتضلعی خواهید رسید.چهار ساختمان زیبا در انتهای این گذرگاهها قرار دارند که احتمالا بخش اعیاننشین ارگ هستند. اطراف این خانهها حصار کشیده شده و نوع معماری استفاده شده در آنها به دوره قاجار شباهت دارد و احتمالا در این زمان احداث شدهاند. در اطراف کوشک چهار برج نگهبانی به ارتفاع ۱۱ متر قرار گرفته تا بیشتر از سایر نقاط حفاظت شود.برجهای نگهبانی شانزدهگانه ارگ راین تمامی نواحی اطراف را تا دوردستها زیر نظر داشتهاند. هر برج جبههای از ارگ را محافظت میکرده و در ضلعی از قلعه قرار دارند. بهطور کلی یک برج در شرق و مشرف به دشت گلابی و مسیر بم، دو برج در شرق و دروازه ورودی مشرف به جلگه عباسآباد و ساختمان قرنطینه، یک برج در شمالشرقی و مشرف به راه گلباف و گلکی، یک برج بین کوه عسکرویه و جلگه بالا، یک برج در شمال و مشرف به پشتبند، یک برج در شمالغرب و مشرف به راه ظهرود و صاحبآباد، دو برج در غرب و ناحیه قلعه حکومتی و مشرف به کوه هزار، یک برج در جنوب غرب و مشرف به زیارتگاه و باب زنگی و دو برج در جنوب مشرف به زمانآباد، گذار سیاه، محل حرکت کاروانها است.
قلعه حکومتی راهرویی سرپوشیده است که توسط چهارسویی به چهار بخش مشابه راه دارد. از منزل حاکم راهپلهای به پشتبام و از آنجا به راه خروجی راه دارد که از ویژگیهای این منزل است. دالانی دراز بخش خاننشین را به دو حیاط متصل میکند که یکی برای محل زندگی خان و دیگری برای انجام کارهای اداری ارگ بوده است. این ناحیه را میتوان به کاخی درون ارگ تشبیه کرد.
ساختمانهای اعیانی محل زندگی مباشر و بزرگتر هر محله بودهاند.
انبارهای قلعه دارای کاربریهای گوناگونی بودهاند که بعدها به مسجد تبدیل میشوند.
آتشکده موقت ارگ تنها در زمان برگزاری مراسم و جشنها استفاده میشده و آتش آن توسط لولهای به بالا انتقال مییافته و همانند جامی نورانی قابل مشاهده بوده است.
آتشکده دائمی ارگ نیز تا زمان امام جعفر صادق روشن بوده است. در این دوران به احترام اسلام آتشکده خاموش میشود و بعدها محل آن به زورخانه تغییر کاربری میدهد.
حصارهای بلند و کنگرهدار ارگ راین و برجهای نگهبانی زیبایش نفس را در سینه هر بازدیدکنندهای حبس میکند. این ارگ تاریخی در میان گردشگران خارجی از محبوبیت زیادی برخوردار است که بخاطر معماری زیبای آن جذبش میشوند.
نظر (0)